DÜNYA SEVGİLİNİN YÜZÜNDEYDİ
Dünya sevgilinin yüzündeydi -
ama birden boşanıverdi;
kavranmaz artık, dünya dışarda şimdi.
Neden içmedim, o zaman, elimle kaldırdığımda
sevgilinin dalgın yüzünden
dünyayı – öyle yakınken, kokusunu attım da ?
İçtim, ah, içtim de kanmadım bir türlü.
Yalnız, öyle dolu, dopduluydum ki
dünya ile ben – taştım içerken.
Reiner Maria RİLKE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder