Ya tam açacaksın yüreğini,
ya da hiç yeltenmeyeceksin!
Grisi yoktur aşkın;ya siyahi,ya beyazı
seçeceksin..
Şems-i Tebrizi
15 Temmuz 2014 Salı
Attila İlhan-An Gelir
An gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür
şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür
an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset
meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür
son umut kırılmıştır
kaf dağı'nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî süleyman ölür
görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatli bir bombadır patlar
an gelir
Attila ölür.
Attila İlhan
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür
şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür
an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset
meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür
son umut kırılmıştır
kaf dağı'nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî süleyman ölür
görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatli bir bombadır patlar
an gelir
Attila ölür.
Attila İlhan
Taş Yürekli O Değil Benim
Taş Yürekli O Değil Benim
Bütün halkın başını yarmış da tutmuş,hastayım diye başını bağlamış.Feleğin sırtından,çekmiş,hırkasını almış da çıplağım diye bir laftır ortaya atmış.
Ah o taş yüreğinden,o rengarenk,çeşitli işvelerinden.Fakat hayır,taşyürekli o değil,benim.Çünkü asıl bu fitneleri karıştıran,bu esrikliği ortaya atan benim.
Kan deryasının ta dibindeyim.Kan içmeden sarhoş olmuşum.Fakat bir görsen,hani dersin ki bu kan içmiyor da üzüm suyuna gark olmuş.
Ey aşk,yüceliğinden göklere bile sığmıyorsun.Böyle olduğu halde nasıl oldu da gizlice şu gönlüme sığdın sen?
*Gönül evine sıçrayıp girdin,kapıyı da içerden sürmeledin.Bense ya ışık konan yerle sırça kandilim,yahut da nur içinde nur.
Beden,gebe bir zenci kadın,gönül onun karnındaki beyaz saçlı çocuk.Şu halde benim yarım miskten,yarım kafurdan.
Gönlümü sen aldın da ben onu mahsustan başkalarında arıyorum.Görmediğime el atmadayım amma bu çeşit körlerden değilim ben.
Şu sapsarı yüzüm,bir gün olurda toprağa girerse baş uçumdaki topraktan sarı gül bitecektir cancağızım.
*Nihayet Süleyman’da bir karıncanın derdini dinlemedi mi? Sen de Süleymansın ya,farz et,bir karıncayım ben.
Ne diye ağlarsın yüzlerce kovan balın var dedin.Ben hem ağlarım,hem petek yaparım.Bal arısıyla aynı hırkaya bürünmüşüm ben.
Bu dertten ağlamadayım amma yüzlerce devlete erişmişim de zevkimden ağlamadayım.
Bu dert yüzünden çektiğim eziyetin bir zerresini bile ellere satmam.
*Çenk gibi ağlarım çünkü gül bahçesinin bülbülüyüm.Yılan gibi kıvranırım çünkü definenin başındayım.
Kibirle,benlikle eşsin,ben deyip durmadasın diyorsun.Canım,ben benlikten uzağım amma o benlik,senin aksindir.
Ben hem hamım,hem kavrulmuş kebap olmuşum.Hem gülmedeyim,hem ağlıyorum.Alemi de hayretlere salmışım,kendim de hayretteyim.Vuslat içinde ayrılığa düşmüşüm ben.
Mevlana Celaleddin Rumi
Bütün halkın başını yarmış da tutmuş,hastayım diye başını bağlamış.Feleğin sırtından,çekmiş,hırkasını almış da çıplağım diye bir laftır ortaya atmış.
Ah o taş yüreğinden,o rengarenk,çeşitli işvelerinden.Fakat hayır,taşyürekli o değil,benim.Çünkü asıl bu fitneleri karıştıran,bu esrikliği ortaya atan benim.
Kan deryasının ta dibindeyim.Kan içmeden sarhoş olmuşum.Fakat bir görsen,hani dersin ki bu kan içmiyor da üzüm suyuna gark olmuş.
Ey aşk,yüceliğinden göklere bile sığmıyorsun.Böyle olduğu halde nasıl oldu da gizlice şu gönlüme sığdın sen?
*Gönül evine sıçrayıp girdin,kapıyı da içerden sürmeledin.Bense ya ışık konan yerle sırça kandilim,yahut da nur içinde nur.
Beden,gebe bir zenci kadın,gönül onun karnındaki beyaz saçlı çocuk.Şu halde benim yarım miskten,yarım kafurdan.
Gönlümü sen aldın da ben onu mahsustan başkalarında arıyorum.Görmediğime el atmadayım amma bu çeşit körlerden değilim ben.
Şu sapsarı yüzüm,bir gün olurda toprağa girerse baş uçumdaki topraktan sarı gül bitecektir cancağızım.
*Nihayet Süleyman’da bir karıncanın derdini dinlemedi mi? Sen de Süleymansın ya,farz et,bir karıncayım ben.
Ne diye ağlarsın yüzlerce kovan balın var dedin.Ben hem ağlarım,hem petek yaparım.Bal arısıyla aynı hırkaya bürünmüşüm ben.
Bu dertten ağlamadayım amma yüzlerce devlete erişmişim de zevkimden ağlamadayım.
Bu dert yüzünden çektiğim eziyetin bir zerresini bile ellere satmam.
*Çenk gibi ağlarım çünkü gül bahçesinin bülbülüyüm.Yılan gibi kıvranırım çünkü definenin başındayım.
Kibirle,benlikle eşsin,ben deyip durmadasın diyorsun.Canım,ben benlikten uzağım amma o benlik,senin aksindir.
Ben hem hamım,hem kavrulmuş kebap olmuşum.Hem gülmedeyim,hem ağlıyorum.Alemi de hayretlere salmışım,kendim de hayretteyim.Vuslat içinde ayrılığa düşmüşüm ben.
Mevlana Celaleddin Rumi
Walter Lipmann
" Herkes aynı şeyi düşünüyorsa, hiç kimse fazla birşey düşünmüyor demektir."
- Walter Lipmann
Türkan Saylan
" Uyusun da büyüsün sözü gerçek olsaydı şimdilerde süper güç Türkiye olurdu."
- Türkan Saylan
Yusuf Atılgan
" Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak... "
- Yusuf Atılgan
İsmet Özel
" Sor, gücün sormaya yetiyorsa! Var mıymış gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi?"
- İsmet Özel
İclal Aydın
Ben seni seviyordum, bilmiyordun.
..
Sevinçlerim oluyordun arasıra,
..
..
Ve sen yine bilmiyordun.
- İclal Aydın
Aziz Nesin
Bir tohum verdin çiçeğini al
Bir çekirdek verdin
Ağacını al
Bir dal verdin
Ormanını al
Dünyamı verdim sana
Bende kal
- Aziz Nesin
Maupassant
" Yeryüzünde insanların sayısı kadar gerçek vardır."
- Maupassant
Meral Meri
Senin memleketin denizsiz
Benim memleketim denizli
Senin memleketin aşkla dolup taşar
Benim memleketim aşksız,yani eşitiz!..
Meral Meri
Benim memleketim denizli
Senin memleketin aşkla dolup taşar
Benim memleketim aşksız,yani eşitiz!..
Meral Meri
Mayakovski
" Yaşamla ödeştik. Artık bir yararı yok acıları, mutsuzlukları, karşılıklı hataları deşip durmanın. Mutlu olsun! "
- Mayakovski
Rıfat Ilgaz
Bakmayın gözlerimizde yansıyan yıldızlara
Göremeyiz ateş böceklerini biz körüz
Çakıp sönen deniz fenerlerini uzak kıyılarda
-Rıfat Ilgaz
La Fontaine
" Namuslu birisini aldatmak kadar kolay bir şey yoktur."
- La Fontaine
Warren Buffett
" Birileri bugün gölgede oturuyorsa, uzun zaman önce birileri ağaç diktiği içindir."
- Warren Buffett
Bernard Lewis
" Geçmiş her daim önem arz eder. Günümüz geçmişin ürünüdür."
- Bernard Lewis
Sabahattin Ali
” Ben garibim, benim gönlüm hoş olur,
Sevdiklerim ayda yılda andı mı…”
- Sabahattin Ali
Cemil Meriç
“ Sağ ve sol… Anladım ki bu iki kelime; aynı anlayışsızlığın, aynı kinlerin ve aynı cehaletin ifadesidir! ”
- Cemil Meriç
Şems-i Tebrizi
" Aradığımı bulamadım diye üzülme, seni arayan daha çağırmadı."
- Şems-i Tebrizi
Alija Izetbegović
Bizi, yok etmekle tehdit ediyorlar. Ama bilsinler ki Müslümanlar yok olmayacaktır. Alija Izetbegović
Alija Izetbegović
" Ne yaparsanız yapın, ama soykırımı unutmayın.Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır."
- Alija Izetbegović
Daniel Defoe
" Bir koyun sürüsünün başında bir aslan olması, bir aslan sürüsünün başında bir koyun olmasından daha iyidir."
- Daniel Defoe
Ümit Yaşar Oğuzcan
Canımı sıkma benim
Kötü söyletme
Gel diyorsam gel
Git diyorsam
Sakın gitme.
- Ümit Yaşar Oğuzcan
Etiketler:
edebiyat,
kitap,
söz,
şiir,
Ümit Yaşar Oğuzcan,
ünlü şairler
Cemal Süreya
" Havam bozulmaya başladı yine.
Gözlerim de dolmaya.
Sanırım içimde bir yerlere sen yağdı gece gece.."
- Cemal Süreya
Etiketler:
cemal süreya,
edebiyat,
kitap,
söz,
sözleri,
ünlü şairler
9 Temmuz 2014 Çarşamba
Özdemir Asaf
İnsanlar vardır kardeşim,
İnsanlar.
Tamam dersin,
Buldum dersin,
Dostum dersin,
Değildir bilemezsin!
-Özdemir Asaf
İnsanlar.
Tamam dersin,
Buldum dersin,
Dostum dersin,
Değildir bilemezsin!
-Özdemir Asaf
Hz. Mevlana
Gönlümün sevmediğini gözüm neylesin.Rabbim herkese gönülden seveni nasip eylesin.
-Hz. Mevlana
-Hz. Mevlana
Cemal Süreya
"Hayatımsın.
Bunu bilmeni isterim.
En önce bunu bilmeni."
-Cemal Süreya
Bunu bilmeni isterim.
En önce bunu bilmeni."
-Cemal Süreya
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sen aşk nedir bilmezsin,
Beni sevmedin ki.
Ağla, ağlayabildiğin kadar,
Bütün güzellikler sende.
Aşk bendedir.
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Beni sevmedin ki.
Ağla, ağlayabildiğin kadar,
Bütün güzellikler sende.
Aşk bendedir.
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Tevfik Fikret / Hân-ı Yağma
Verir zavallı memleket, verir ne varsa, malını
Vücudunu, hayatını, ümidini, hayalini
Hemen yutun düşünmeyin haramını, helalini...
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!
-Tevfik Fikret / Hân-ı Yağma
Vücudunu, hayatını, ümidini, hayalini
Hemen yutun düşünmeyin haramını, helalini...
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!
-Tevfik Fikret / Hân-ı Yağma
ÖNÜM ARKAM DÖRT MEVSİM
ÖNÜM ARKAM DÖRT MEVSİM
Tutsak yaşanırmış aşka
Giysilerinden de arınıyorsa bir baykuş
Yağan karın altında çıplak ve birikmiş kendine
Yarısından fazlası akmışsa toprağa hem içi hem de kanı
Tutsak da yaşanır bu aşka.
Akşamları hariç!
Çünkü çürümek en çok gün batımından başlayıp,
Sürükleyerek geceleyin öldürür bedeni!
Oysa o bir baykuş taze olmasa da bedeni
Yarasaya kaptırır mı hiç reisliği?
"Vaktinden önce seviyorum hep" diyor baykuş
Bir tarlaya birikmiş suya dönüp dönüp.
"Ayın rengine girdiğim de oluyor,
Gölgemden uzak çok uzak çalınmadığımda."
Hayranım beni yaradana.
Tutulmak istedimse ben ona
Tutuşturacak kadar seven sevgi nerede?
Ah,ben onu ararım hep bu gecelerde!
Söyleyin gelsin ben ölmeden önce!
Çünkü bu kirazlar ve vişneler gibi
Tutsağım ben ona.
Önüm arkam dört mevsim
Sobelesin beni aşkım!
Hazırım ben ona.
(Meral Meri)
Tutsak yaşanırmış aşka
Giysilerinden de arınıyorsa bir baykuş
Yağan karın altında çıplak ve birikmiş kendine
Yarısından fazlası akmışsa toprağa hem içi hem de kanı
Tutsak da yaşanır bu aşka.
Akşamları hariç!
Çünkü çürümek en çok gün batımından başlayıp,
Sürükleyerek geceleyin öldürür bedeni!
Oysa o bir baykuş taze olmasa da bedeni
Yarasaya kaptırır mı hiç reisliği?
"Vaktinden önce seviyorum hep" diyor baykuş
Bir tarlaya birikmiş suya dönüp dönüp.
"Ayın rengine girdiğim de oluyor,
Gölgemden uzak çok uzak çalınmadığımda."
Hayranım beni yaradana.
Tutulmak istedimse ben ona
Tutuşturacak kadar seven sevgi nerede?
Ah,ben onu ararım hep bu gecelerde!
Söyleyin gelsin ben ölmeden önce!
Çünkü bu kirazlar ve vişneler gibi
Tutsağım ben ona.
Önüm arkam dört mevsim
Sobelesin beni aşkım!
Hazırım ben ona.
(Meral Meri)
Meral Meri
Toz olmayı bilmiyorsun da olmaya meylediyorsun
Madem ki toz olmak niyetindesin, ol da alem birleşme görsün!
[Meral Meri]
Madem ki toz olmak niyetindesin, ol da alem birleşme görsün!
[Meral Meri]
Etiketler:
edebiyat,
Meral Meri,
meylediyorsun,
söz,
toz
Meral Meri
Kavuşamadığına nasıl mana deyip de manaya geldim ,aldım,kaldım dersin?
[Meral Meri]
[Meral Meri]
Etiketler:
edebiyat,
kavuşma,
mana,
Meral Meri,
söz
Süleymân Çelebi
Peygamber efendimizin (s.a.v.) nûrunun Âdem aleyhisselâmdan i’tibâren intikâli
Hak teâlâ çün yaratdı Âdemi,
Kıldı Âdem’le müzeyyen âlemi.
Âdem’e kıldı feriştehler sücûd,
Hem ona çok kıldı ol lûtf ıssı cûd.
Mustafâ nûrunu alnında kodu,
Bil, Habîbim nûrudur, bu nûr dedi.
Kıldı ol nûr ânın alnında karar,
Kaldı ânın ile nice rûzigâr.
Sonra Havvâ alnına nakl etdi bil,
Durdu ânda dahi nice ay ve yıl.
Şîs doğdu ona nakl etti bu nûr,
Ânın alnında tecelli kıldı nûr.
İrdi İbrâhim ve İsmâil’e hem,
Söz uzanır ger kalanın der isem.
İşbu resm ile müselsel, muttasıl,
Tâ olunca Mustafa’ya müntekıl.
Geldi çün ol Rahmeten lil-âlemin,
Vardı nûr ânda karâr kıldı hemin.
Ger dilersiz bulasız oddan necât,
Aşk ile şevk ile edin es-salât
Süleymân Çelebi
Hak teâlâ çün yaratdı Âdemi,
Kıldı Âdem’le müzeyyen âlemi.
Âdem’e kıldı feriştehler sücûd,
Hem ona çok kıldı ol lûtf ıssı cûd.
Mustafâ nûrunu alnında kodu,
Bil, Habîbim nûrudur, bu nûr dedi.
Kıldı ol nûr ânın alnında karar,
Kaldı ânın ile nice rûzigâr.
Sonra Havvâ alnına nakl etdi bil,
Durdu ânda dahi nice ay ve yıl.
Şîs doğdu ona nakl etti bu nûr,
Ânın alnında tecelli kıldı nûr.
İrdi İbrâhim ve İsmâil’e hem,
Söz uzanır ger kalanın der isem.
İşbu resm ile müselsel, muttasıl,
Tâ olunca Mustafa’ya müntekıl.
Geldi çün ol Rahmeten lil-âlemin,
Vardı nûr ânda karâr kıldı hemin.
Ger dilersiz bulasız oddan necât,
Aşk ile şevk ile edin es-salât
Süleymân Çelebi
Süleymân Çelebi
Peygamber efendimizin (s.a.v.) nûrunun yaratılması:
Evvel andık ânı kim evveldir ol,
Evveline bulmadı hiç akl yol.
Evvelin ol evvelidir bî-gümân,
Âhirin hem âhiridir câvidân.
Çünkü Hak evvelliğin bildin ayan,
Dinle imdi kılayım sunin beyân.
Hak teâlâ ne yaratdı evvelâ,
Cümle mahlûkdan, kim ol evvel ola.
Mustafa nûrunu evvel kıldı var,
Sevdi ânı, ol Kerîm-ü-Kirdgâr.
Her ne dürlü kim saadet vardurur,
Yahşi huy u görklü âdet vardurur.
Hak âna verdi mükemmel eyledi,
Yaradılmışdan müfaddal eyledi.
Ândan oldu her nihân ü aşikâr,
Arş-ü-ferş-ü yerde gökde ne ki var.
Ger Muhammed olmaya idi, ayan,
Olmayacaktı zemin ü âsuman.
Hem vesile olduğıyçün ol Resûl,
Âdem’in Hak tevbesin kıldı kabûl.
Ger Muhammed gelmeyeydi âleme,
Tâc-i izzet ermez idi Âdem’e.
Nûh anınçün garkdan buldu necât
Dahi doğmadan göründü mu’cizât.
Cümle ânın dostluğuna adına,
Bunca izzet kıldı Hak ecdadına.
Ceddi olduğıyçün ânın hem Halîl,
Nârı Cennet kıldı ona ol Celîl.
Hem dahî Mûsâ elindeki asâ,
Oldu ânın hürmetine ejderhâ.
Ölmeyip Îsâ göğe bulduğu yol,
Ümmetinden olmak için idi, ol.
Çok temenni kıldılar Hakdan bunlar,
Kim Muhammed ümmetinden olalar.
Enbiyânın şeksiz ol sultânıdır,
Cümlesinin canı içre canıdır.
Gerçi kim bunlar dahi mürsel-durur,
Lâkin Ahmed ekmel-ü-efdal-durur.
Zira efdallığa ol elyak-durur,
Ânı öyle bilmeyen ahmak-durur.
Pes Muhammed’dir bu varlığa sebeb,
Cehd edip O’nun rızâsın kıl taleb.
Şer’ini tut ümmeti ol ümmeti,
Tâ nasîb ola sana Hak rahmeti.
Süleymân Çelebi
Evvel andık ânı kim evveldir ol,
Evveline bulmadı hiç akl yol.
Evvelin ol evvelidir bî-gümân,
Âhirin hem âhiridir câvidân.
Çünkü Hak evvelliğin bildin ayan,
Dinle imdi kılayım sunin beyân.
Hak teâlâ ne yaratdı evvelâ,
Cümle mahlûkdan, kim ol evvel ola.
Mustafa nûrunu evvel kıldı var,
Sevdi ânı, ol Kerîm-ü-Kirdgâr.
Her ne dürlü kim saadet vardurur,
Yahşi huy u görklü âdet vardurur.
Hak âna verdi mükemmel eyledi,
Yaradılmışdan müfaddal eyledi.
Ândan oldu her nihân ü aşikâr,
Arş-ü-ferş-ü yerde gökde ne ki var.
Ger Muhammed olmaya idi, ayan,
Olmayacaktı zemin ü âsuman.
Hem vesile olduğıyçün ol Resûl,
Âdem’in Hak tevbesin kıldı kabûl.
Ger Muhammed gelmeyeydi âleme,
Tâc-i izzet ermez idi Âdem’e.
Nûh anınçün garkdan buldu necât
Dahi doğmadan göründü mu’cizât.
Cümle ânın dostluğuna adına,
Bunca izzet kıldı Hak ecdadına.
Ceddi olduğıyçün ânın hem Halîl,
Nârı Cennet kıldı ona ol Celîl.
Hem dahî Mûsâ elindeki asâ,
Oldu ânın hürmetine ejderhâ.
Ölmeyip Îsâ göğe bulduğu yol,
Ümmetinden olmak için idi, ol.
Çok temenni kıldılar Hakdan bunlar,
Kim Muhammed ümmetinden olalar.
Enbiyânın şeksiz ol sultânıdır,
Cümlesinin canı içre canıdır.
Gerçi kim bunlar dahi mürsel-durur,
Lâkin Ahmed ekmel-ü-efdal-durur.
Zira efdallığa ol elyak-durur,
Ânı öyle bilmeyen ahmak-durur.
Pes Muhammed’dir bu varlığa sebeb,
Cehd edip O’nun rızâsın kıl taleb.
Şer’ini tut ümmeti ol ümmeti,
Tâ nasîb ola sana Hak rahmeti.
Süleymân Çelebi
Etiketler:
divan,
edebiyat,
kaside,
Süleymân Çelebi,
şiir
Kitabı yazana duâ-Süleymân Çelebi
Kitabı yazana duâ
Ey azîzler işte başlarız söze,
Bir vasıyyet kılarız illâ size.
Bir vasıyyet kılarız illâ size.
Ol varıyyet kim dîrem her kim tuta,
Misk gibi kokusu canlarda tütü.
Misk gibi kokusu canlarda tütü.
Hak teâlâ rahmet eyleye ona.
Kim beni ol bir duâ ile ana.
Kim beni ol bir duâ ile ana.
Her ki diler bu duâda buluna,
Fâtiha ihsân ede ben kuluna.
Fâtiha ihsân ede ben kuluna.
Münâcaat-Süleymân Çelebi
Münâcaat
Allah âdın zikr edelim evvelâ,
Vâcib oldur cümle işde her kula.
Allah âdın her kim ol evvel ana,
Her işi âsân ede Allah ona.
Allah adı olsa her işin önü,
Hergiz ebter olmaya ânın sonu.
Her nefeste Allah âdın de müdâm.
Allah adıyla olur her iş temam,
Bir kez Allah dese aşk ile lisân,
Dökülür cümle günâh misl-i hazân.
İsm-i pâkin pak olur zikr eyleyen,
Her murada erişir Allah diyen.
Aşk ile gel imdi Allah diyelim,
Derd ile göz yaş ile âh edelim.
Ola kim rahmet kıla ol pâdişâh,
Ol Kerîmü ol Rahîmü ol ilâh.
Birdir ol birliğine şek yokdurur,
Gerçi yanlış söyleyenler çokdurur.
Cümle âlem yok iken ol var idi,
Yaradılmışdan ganî cebbâr idi.
Var iken ol, yok idi. İns-ü-melek,
Arş-ü-ferş-ü-ay-ü-gün hem nüh felek.
Sun’ ile bunları ol var eyledi,
Birliğine cümle ikrâr eyledi.
Kudretin izhâr edip hem ol celîl,
Birliğine bunları kıldı delîl.
Ol dedi. bir kerre, var oldu cihan,
Olma derse mahv olur ol dem hemân.
Bari ne hacet kılavuz sözü çok,
Birdir Allah andan gayri tanrı yok.
Haşre dek ger denilirse bu kelâm,
Nice haşr ola bu, olmaya temâm.
Ger dilersiz bulasız oddan necât,
Aşk ile derd ile es-salât
Kitabı yazana duâ
Ey azîzler işte başlarız söze,
Bir vasıyyet kılarız illâ size.
Ol varıyyet kim dîrem her kim tuta,
Misk gibi kokusu canlarda tütü.
Hak teâlâ rahmet eyleye ona.
Kim beni ol bir duâ ile ana.
Her ki diler bu duâda buluna,
Fâtiha ihsân ede ben kuluna.
Allah âdın zikr edelim evvelâ,
Vâcib oldur cümle işde her kula.
Allah âdın her kim ol evvel ana,
Her işi âsân ede Allah ona.
Allah adı olsa her işin önü,
Hergiz ebter olmaya ânın sonu.
Her nefeste Allah âdın de müdâm.
Allah adıyla olur her iş temam,
Bir kez Allah dese aşk ile lisân,
Dökülür cümle günâh misl-i hazân.
İsm-i pâkin pak olur zikr eyleyen,
Her murada erişir Allah diyen.
Aşk ile gel imdi Allah diyelim,
Derd ile göz yaş ile âh edelim.
Ola kim rahmet kıla ol pâdişâh,
Ol Kerîmü ol Rahîmü ol ilâh.
Birdir ol birliğine şek yokdurur,
Gerçi yanlış söyleyenler çokdurur.
Cümle âlem yok iken ol var idi,
Yaradılmışdan ganî cebbâr idi.
Var iken ol, yok idi. İns-ü-melek,
Arş-ü-ferş-ü-ay-ü-gün hem nüh felek.
Sun’ ile bunları ol var eyledi,
Birliğine cümle ikrâr eyledi.
Kudretin izhâr edip hem ol celîl,
Birliğine bunları kıldı delîl.
Ol dedi. bir kerre, var oldu cihan,
Olma derse mahv olur ol dem hemân.
Bari ne hacet kılavuz sözü çok,
Birdir Allah andan gayri tanrı yok.
Haşre dek ger denilirse bu kelâm,
Nice haşr ola bu, olmaya temâm.
Ger dilersiz bulasız oddan necât,
Aşk ile derd ile es-salât
Kitabı yazana duâ
Ey azîzler işte başlarız söze,
Bir vasıyyet kılarız illâ size.
Ol varıyyet kim dîrem her kim tuta,
Misk gibi kokusu canlarda tütü.
Hak teâlâ rahmet eyleye ona.
Kim beni ol bir duâ ile ana.
Her ki diler bu duâda buluna,
Fâtiha ihsân ede ben kuluna.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)